Wanneer we de Gita grondig lezen en daarbij vooral het commentaar van onze acarya’s bestuderen, zien we dat de Bhagavad-gita vijf niveaus van onderricht kent. Eerst zijn er algemene aanwijzingen voor iedereen. Dan krijgen we guhya, geheim, vervolgens guhyatara, nog geheimer, dan guhyatama, het geheimste en ten slotte sarva-guhyatamam, het allergeheimste. Dit onderricht wordt niet uitgebreid gegeven maar in de vorm van sutra’s, bondige verzen.
sarvopanisado gavo dogdha gopala nandanah
partho vatsah sudhir bhakto dugdham gitamrtam mahat
Bhagavad-gita-mahatmya 5
Alle Schriften – de Veda’s, Purana’s de Upanisads – zijn als een koe en Arjuna is het kalf. Eerst laat de koe haar kalf wat drinken en voelt zich daardoor voldaan. Dan kan Sri Krsna haar komen melken en die overgebleven melk houdt Hij apart. Voor wie is die overgebleven melk? Voor de sudhi, met hun zuivere intelligentie. Wie heeft er een zuivere intelligentie? De grote onderzoekers en de grote geleerden van deze wereld? Dat is niet wat het Bhagavatam zegt. Dat geeft ons het woord sumedhah. Wie is er sumedhah? Iemand die bhagavad-bhajana (toewijding aan God) doet, die rasika is, expert in het genieten van rasa (nectar). Iemand voor wie is komen vast te staan dat opgaan in bhagavad-bhajana de essentie van het leven is, bezit zuivere intelligentie en alle anderen zijn dwaas.
Wanneer de koe haar kalf een beetje heeft laten drinken, bewaart Krsna de rest van de melk in een kruik voor de sudhi, de zuivere intelligenten, die Hem dierbaar zijn. Tot aan dit punt staat de melk voor het onderricht van de Gita, maar er is nog meer: op de melk ligt de essentie, de room. Karn die room, dan krijg je hele zachte mooie boter. Tegelijk met de boter komt er enige verontreiniging. Zet de boter op het vuur en wat houden we ten slotte over? Ghi. Van ghi kunnen we niets anders meer maken. Dat is de essentie.
Vyasa gaf Sukadeva de room en zei tegen hem: ‘Karnen, mijn jongen.’ Sukadeva nam een karnstok en karnde langzaam tot de room in boter veranderde. Die boter deelde hij uit in de vorm van de eerste negen canto’s van het Bhagavatam, maar sommige mensen zeiden: ‘ We hoeven geen boter, wij willen alleen de essentie van de boter.’ Aan hen gaf hij toen de rest van het Bhagavatam en daarom is de rest van het Bhagavatam zo veel grootser.
Wat hij in het Bhagavatam schonk lijkt nergens in de Veda’s en de Upanisads te vinden, maar in feite is het er wel. Zoals de ghi overal door de melk zit, zit die essentie in de Gita, de Upanisads, de Veda’s, de Purana’s en het Ramayana. Maar die melk nemen en dan boter maken en ten slotte ghi is niet zo eenvoudig.
In het Srimad Bhagavatam vormen de vijf hoofdstukken die de rasa-lila beschrijven, de Gopi-gita, de Bhramara-gita (waarin Radha in de waanzin van Haar gescheidenheid van Krsna met een hommel praat) en de Uddhava-sandesa (waarin Uddhava door Krsna met een boodschap voor de gopi’s naar Vrndavana wordt gestuurd) de mooie ghi die er gemaakt wordt. En aan wie heeft Hij haar in deze wereld gegeven? Hij gaf haar niet aan ongeschikte mensen, maar enkel en alleen aan geschikte.
Bron: De Nectar van Govinda’s lila
Auteur: Srila Bhaktivedanta Narayana Maharaja
Vertaling: Sripad Hayesvara Dasa
Aan ons de taak om ook geschikt te worden en niet in de groep van dwazen te vallen. Dit begint door dieper en dieper in onze geschriften te duiken en de geheimen te ontdekken, wat door zelfstudie onmogelijk is. De enige manier om de geheimen te ontdekken is door naar iemand te gaan die de geheimen kent. Die persoon maakt ons geschikt. Niets en niemand anders...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten